Dit is de OUDE gearchiveerde versie van de heimanshof website. Voor de NIEUWE site, kijk/klik HIER !
De oude site bestond sinds begin 2001, en was in gebruik tot 15 januari 2022(21 jaar!).
(Pagina 2)
En door de mens is de grond door
eeuwenlange roofbouw uitgemergeld geraakt.
Er groeien dus meer planten uit voedselarme milieus dan uit voedselrijke milieus. (Alle planten kunnen wel op rijkere
grond groeien, maar daar worden ze eerder overwoekerd.)
Milieus van de Veluwe.
Van het oorspronkelijke oerbos zijn sinds de middeleeuwen de laatste restanten
verdwenen.
Wat overbleef waren onafzienbare heidevelden op een door primitieve landbouw en
eeuwenlange begrazing door schapen sterk verarmde grond.
Na het midden van de 19e eeuw werden op de Veluwe veel naaldbossen
aangeplant, voor 75% inheemse grove den; de rest was o.a. douglasspar en lariks.
De schapenlandbouw werd minder. Op de hei kwam meer natuurlijk bos van den,
berk en eik; vrij open bos met onderbegroeiing.
Op de stuwwallen kwamen loofbossen waarvan het hakhout wat rijkere
onderbegroeiing had. Onder oude beuken was de grond zuur en ontbrak de
kruidlaag volledig.
Bij de heide-stuifruggen vormden zich waterdichte oerlagen, waarop vennen
ontstonden en ondiepe leemlagen.
Aan de randen van de Veluwe maakte het afvloeiende grondwater extensieve
landbouw mogelijk: de blauwgraslanden.
