Tijd voor de roggeoogst

Nu onze tuinvrouw April ons al twee jaar geleden heeft verlaten, en ook haar Berberpaard geen
biologische mest meer heeft geleverd, begint de rogge in de roggeakker de moed te verliezen
Daarom hebben we in het afgelopen jaar geprobeerd de akker in te zaaien met een mengsel van
half-om-half rogge en boekweitzaad. En zie – op bijgaande foto is het resultaat te zien: één
bloeiende boekweitplant!
En de rogge heeft het in alle droogte van dit jaar en in de arme grond niet verder geschopt dan
dorre grasachtige sprieten zonder een korrel rogge. En denk dan eens aan de boeren
tweehonderd jaar geleden. Zo zag toen hongersnood eruit op de Veluwe. Vrees ik.
Nu is het oogsttijd. We ontdoen de akker van roggegras en ander gras. We graaien met de hand
slechts twee kruiwagens oogst van deze akker. Zoiets hadden we nog niet eerder meegemaakt.
Daarom spitten we de grond nu niet om en laten we het ‘onkruid’ staan.
En volgend jaar? Dan proberen we er met groot optimisme een bloemenakker met de
oorspronkelijke akkerkruiden van te maken. Dat zijn andere akkerranden dan we bij de huidige
boeren zien. Wij willen graag de oorspronkelijke bleke klaproos, echte kamille, margriet,
korenbloem enzovoort zien. Als de stikstof het tenminste toelaat. Maar een pluktuin zal het nooit
worden.

-Els Kaper